Team De Tamboer - Femmy

In onze rubriek Team De Tamboer stellen we onze collega's voor! Zij vertellen over hun werk bij het theater en delen herinneringen. Vandaag het eerste deel van het interview met Femmy van de afdeling Cultuureducatie (Kindertheater).""

"Op 6 november 2021 ga ik officieel uit dienst. Ik heb dan op 6 weken na, maar liefst 45 jaar bij De Tamboer gewerkt! Ik ben begonnen op het secretariaat, want ik had een administratieve opleiding. Ik zag een advertentie in de krant staan en heb getwijfeld of ik zou solliciteren. Uiteindelijk heb ik niet gereageerd, totdat ik twee weken later een herhaling van de oproep zag. Toen heb ik toch gereageerd. Een oud-collega zei destijds altijd: “Als je hier langer dan een maand zit, dan blijf je hier jarenlang werken. Zo niet, dan ben je allang gillend weggelopen.” Mijn voorganger bleef maar twee weken werken en is toen weer weggegaan. Tegen mij zeiden ze: “jij bent een rustig persoon, jij redt het hier wel.” Nou, hij heeft groot gelijk gekregen.

Op het secretariaat hield ik me onder andere bezig met persberichten, posters, nieuwsbrieven. Dat waren natuurlijk nog niet de digitale nieuwsbrieven zoals nu. We maakten toen een echte nieuwsbrief, op papier, die nog werd uitgetypt op een typemachine. Als je een foutje tikte, dan moest je dat met Tipp-ex verbeteren. En als nieuweling moest ik helpen met het afdraaien van kaartjes. Iedere nieuwe medewerker begon met het handmatig draaien van toegangskaarten, totdat er weer een nieuwe collega na jou begon. Uiteindelijk bleef die taak bij de kassa.

Later nam ik de organisatie en coördinatie van het cursusaanbod over van een collega. Bij De Tamboer werden allerlei cursussen aangeboden voor publiek: van toneel tot kunstzinnige vorming, van literatuur tot beeldend en theater. De toneelcursus op woensdagmiddag voor kinderen was ontzettend populair. Vanuit die cursussen zijn een aantal Hoogeveners uitgegroeid tot bekende namen, zoals Patrick Neumann en Thirza van Til.

Het cursusaanbod ging op een gegeven moment over in Centrum Kunstzinnige Vorming. De Tamboer bleef de organisatie en coördinatie doen van dat vrijetijdsaanbod. Dat stond nog los van de scholen en was gericht op jeugd en volwassenen. Van origami tot bloemschikken, in de hoogtijdagen hadden we wel tussen de 300 en 400 cursisten. Ik regelde alles rondom de cursussen.

Uiteindelijk ging het hele cursusaanbod over naar Scala, Centrum voor de Kunsten. Vanaf 2011 ging ik daar ook aan de slag als coördinator basisonderwijs. In het seizoen 2012-2013 hebben we samen het Cultuurmenu in Hoogeveen opgezet: een samenwerking tussen de culturele instellingen en scholen. Vanaf dat moment heb ik altijd veel contact gehad met de Bibliotheek en de scholen, vanuit mijn rol bij Scala en De Tamboer.

Ik coördineer het hele proces rondom educatievoorstellingen van A tot Z voor het basis- en voortgezet onderwijs. Dat betekent dat ik begin met het kiezen van voorstellingen uit het aanbod van impresariaten en producenten. Ik ben de tussenpersoon tussen die boeker en de scholen. Ik zorg dat de boekingen geregeld worden met het impresariaat en gezelschappen, regel contracten, voorzie de scholen van de juiste informatie. En op het moment dat de kinderen hier in het gebouw komen voor hun voorstellingsbezoek, zorg ik dat alles op rolletjes loopt. Ik zorg dat onze planner Bert voorzien is van alle technische vereisten en dat er begeleiding is bij de voorstellingen. Na afloop zorg ik ervoor dat mijn collega Renate alle informatie heeft om de financiën op de juiste manier af te kunnen wikkelen.

Vanuit de scholen krijgen we heel veel waardering. We hebben na al die jaren echt een hele prettige samenwerking. Dat vind ik het mooie aan dit werk, de goede contacten met alle 36 basisscholen in de gemeente Hoogeveen, de voorgezet onderwijs locaties van RSG Wolfsbos, Roelof van Echten en het Alfacollege. Met onze cultuureducatie bereiken we jongeren van het praktijkonderwijs tot het have/vwo. Met het Alfacollege organiseren we ieder jaar de Cultuurdagen, waarbij de eerste- en tweedejaars leerlingen een volle dag cultuur krijgen.

De scholen waarderen het dat wij een (cultuur)menu voor ze samenstellen, waaruit zij zelf kunnen kiezen. Op dit manier komen alle kinderen van groep 1 tot en met groep 8 met alle cultuurvormen in aanraking. Kinderen van groep 1 en 2 zien een voorstelling op school, omdat dat vaak wat lastiger is qua vervoer naar het theater. Maar we zien steeds vaker dat groepen 3 en 4 ervoor kiezen om al naar het theater te komen, net als groep 5 tot en met 8 doet.

De samenwerking tussen de culturele instellingen en de scholen is als landelijk voorbeeld genoemd, daar zijn we enorm trots op. Het is echt bijzonder dat er zo’n goede samenwerking is tussen alle culturele partners, het openbaar en het christelijk onderwijs.

Bij iedere schoolvoorstelling gebeurt er wel iets, vooral bij het voortgezet onderwijs. De ene keer is er een fietssleutel kwijt, dan een jas verloren en een andere keer is er een complete fiets gestolen. Zo zijn werkdagen in het theater nooit saai.

Ik vind het heel belangrijk dat kinderen in het theater komen en juist onder schooltijd kennis maken met cultuur. Voor veel kinderen is het de eerste kennismaking met het theater, dat merk je aan hun reacties en hoe ze met grote ogen vol verwondering door het gebouw lopen. We hadden eens een jongetje dat voor het eerst naar De Tamboer kwam en aan zijn juf had gevraagd: “Moet ik de zwembroek dan ook mee?” Hij dacht dat hij naar een soort van pretpark ging, haha!

Wanneer kinderen voor het eerst in het theaterbezoek komt, kun je dat gewoon zien aan de koppies. Je ziet ze daar zitten op die grote stoelen. Sommige kinderen zitten helemaal in het verhaal van de voorstelling en kunnen na afloop precies vertellen wat ze hebben gezien. Andere kinderen kijken juist naar de lampjes in de zaal of een stofje dat ze zien dwarrelen. Er gebeurt zoveel om ze heen, dat is natuurlijk ook erg indrukwekkend.

Ik heb zelfs een keer meegemaakt dat een kindje tijdens de voorstelling het trappetje naar het toneel op klauterde en met z’n hand bewoog, alsof hij over een scherm veegde. Hé, het is echt, zag je hem denken. Ik wil bereiken dat kinderen ’s avonds aan de eettafel blij aan hun ouders vertellen hoe het theaterbezoek was. Misschien stimuleert dat ouders ook om vaker zelf zo’n uitstapje te maken.

Ik weet nog dat De Tamboer in 1967 geopend werd. Koningin Juliana kwam het theater openen en ik stond als elfjarig meisje samen met honderden schoolkinderen langs de weg te zwaaien met een vlaggetje. Ik weet nog dat we haar helemaal niet konden zien, omdat ze weggedoken op de achterbank van de auto zat, dat vond ik zo jammer!

Mijn eerste kennismaking met een voorstelling in De Tamboer was via het voortgezet onderwijs. We bezochten Het Zwanenmeer. We zaten rustig op school, toen de directeur ineens de klas binnen kwam stuiven: “Jullie moeten nú naar De Tamboer voor een voorstelling!” Hup, iedereen sloeg de boeken dicht en daar gingen we. We haastten ons naar het theater, maar we stopten nog wel even bij de bakker voor wat snoep. We moesten een uur stil zitten, dus dan mocht je ondertussen toch vast wel snoepen?

Eenmaal aangekomen bij De Tamboer bleek dat de voorstelling al was begonnen, we moesten stilletjes naar binnen schuifelen. Ik vond dat zo’n vervelende ervaring, dat ik er nu in mijn werk altijd scherp op ben. Ik stuur de scholen altijd een paar dagen voorafgaand aan de voorstelling een herinnering: Let op, morgen bezoeken jullie een voorstelling in De Tamboer! Kun je nagaan hoeveel indruk die ervaring destijds heeft gemaakt op me. Mijn eerste voorstelling in De Tamboer als bezoeker was een concert van The Cats. Ik was 16 jaar en ging samen met Koos. In bijna 45 jaar heb ik heel wat artiesten voorbij zien komen. Sommige artiesten die vroeger ontzettend bekend waren, zijn nu alweer in de vergetelheid geraakt.

Net als artiesten, heb ik ook heel wat collega’s zien komen en gaan. Ik heb 7 verschillende directeuren meegemaakt. We hebben zoveel leuke dingen gedaan en meegemaakt. Zo mocht ik een aantal jaren onze huisartiesten coördineren. We hebben twee keer een Gouden Struis gewonnen, de prijs voor de beste marketingcampagne in de podiumkunsten. De eerste wonnen we met de Theaterbende, de tweede voor de Noorderster Academie.

De Theaterbende was een groep kinderen die iedere maand bij elkaar kwam, voorstellingen bezocht, workshops volgde of een meet & greet met artiesten had. Er was altijd iets extra’s voor ze rondom een voorstelling. Kinderen uit heel Drenthe kwamen op de Theaterbende af.

Een ander leuk project waarbij ik betrokken ben geweest was de Hoogeveense Lente. Vanuit de cursus Cabaret en Toneelpresentatie vanuit het Centrum Kunstzinnige Vorming kwam het verzoek tot een afsluitende presentatieavond. Veel cursussen werden gegeven in Het Podium, daarom organiseerden we daar een presentatieavond. Er kwamen zulke leuke reacties op vanuit de deelnemers, dat het idee ontstond om dit vaker te doen. Niet alleen voor cabaret, maar ook voor zang, muziek en dans. We hadden een opvallende PR-campagne met Loesje affiches, waarover heel veel gepraat werd. Dat gaf veel reuring in de stad, erg leuk!

Sinds 2012 heb ik jarenlang het culturele openingsfestival U!TdagenD Hoogeveen georganiseerd en gecoördineerd. Een leuk project, dat ieder jaar weer de aftrap van een nieuw cultureel seizoen betekende. De laatste twee jaar heeft mijn collega Rudie die taak van me overgenomen. Na bijna 45 jaar in dienst te zijn geweest, ga ik namelijk genieten van mijn pensioen.

Mijn laatste theaterseizoen bij De Tamboer was wel een hele rare, vanwege corona. Ik vond er eigenlijk helemaal niks aan. Eerst kon er heel weinig doorgaan en was ik steeds bezig met het verplaatsen en doorschuiven van voorstellingen. Later hebben we toch wel wat educatievoorstellingen kunnen realiseren, door middel van livestreams. Een mooie oplossing, maar ik vind het toch het leukste om de blije kinderen hier door de gangen te zien lopen. Dat geeft toch de meeste voldoening. Op dit moment mag er gelukkig weer wat meer. Ik ben nu veel bezig met het overdragen van mijn taken aan mijn collega Anita, omdat mijn pensioen echt dichtbij komt.

Het leukste aan mijn werk heb ik altijd het contact met de mensen gevonden. Het contact met de scholen en culturele instellingen is super, maar ook het team van collega’s is zo leuk. Voor mij voelde het vaak helemaal niet als werken. Ik denk dat je een baan ook alleen maar 45 jaar kunt volhouden wanneer je een goed team hebt om mee samen te werken. De Tamboer is een prachtig bedrijf om voor te werken!"